Beschrijving
Over Graf 521
Nadat rechercheurs Laura Mandemaker en Hans Dijkma ternauwernood aan de dood zijn ontsnapt, vinden zij een nieuwe standplaats. Daar worden ze vrijwel direct geconfronteerd met een totaal onverklaarbare zaak. In de vloer van een kathedraal worden twee verse lijken gevonden. Het team waarvan beide rechercheurs deel uitmaken, start een uitgebreid onderzoek naar de identiteit van de slachtoffers en de dader(s). Voordat ze zich de zaak eigen hebben gemaakt, dient zich een volgende dode aan.
Laverend tussen spanningen binnen het team, henzelf en het onderzoek, naderen Laura en Hans de bizarre ontknoping.
Over de auteur
Zout op de friet? Het is een vraag die Franziska Weissenbacher al honderden keren heeft gesteld. Ze is allround medewerkster in een frietzaak/automatiek. In haar vrije tijd schrijft ze misdaadverhalen. Ze is getrouwd, moeder van twee dochters en vier zonen en oma van een groeiend aantal kleinkinderen.
Ingrid Poisson –
In de proloog neemt de auteur ons mee naar de St.-Janskathedraal waar iemand een graf delft. Wat die persoon niet weet is dat hij samen met iemand anders dit graf zal delen en dat rechercheurs Mandemakers en Dijkma voor een raadsel komen te staan.
Niet veel later wordt er een vrouw aan de keukentafel gewurgd gevonden. Op zich lijken het twee aparte zaken maar door de doorgedrevenheid van Laura Mandemakers gaat er snel een lichtje branden dat beide moordzaken met elkaar verband houden. Eén probleem: het sporenonderzoek komt met iemand op de proppen die reeds acht jaar vermist is…
Graf 521 is het tweede boek met het rechercheursduo Mandemakers en Dijkma in de hoofdrol. Hoewel ik het vorige boek niet gelezen heb, kon ik toch goed het verhaal volgen. Wat in eerste instantie een gewone politiethriller lijkt wordt al snel een psychologisch spelletje tussen dader en speurders. Niets is wat het lijkt maar Laura en Hans zijn goed op elkaar ingespeeld om de gaten op te vullen.
Zeer vlot geschreven met een aangenaam woordgebruik is Franziska Weissenbacher een auteur om in de gaten te houden. Een volgend verhaal van dit speurdersduo zal niet aan mijn aandacht ontsnappen.
P. Holla –
Ik mocht dit boek lezen voor de boekenclub van Thriller en More voor uitgeverij LetterRijn. Het was een voor mij onbekende schrijfster. Vanaf het begin van het boek wat begint meet een proloog pakt het mij. Bij de eerste hoofdstukken zit de vaart en vlot in. De hoofdstukken zijn kort, krachtig en duidelijk geschreven. Hierdoor is het lastig het boek weg te leggen Je wilt door blijven lezen. Doordat er een tijdsaanduiding boven een aantal hoofdstukken staat, heb je een goed idee van de tijdspanning die er overheen gaat. Dit is zeker een meerwaarde. Daarnaast heeft de schrijfster zeer goede research gedaan naar de Sint Jans kerk, de stad Den Bosch en de nonnenkloosters Hierdoor leef je mee met de personages van Laura, Hans, de pastoor en Marion. In het boek wordt verwezen naar het eerdere deel Niet storend, wel zo dat ik benieuwd ben wat er in Amsterdam met Laura en Hans gebeurd is. Heel langzaam leer je de personages Laura, Hans en ook Marion steeds beter kennen, Je leeft met ze mee. Als dan eindelijk het slot daar is, de epiloog nog een mooie afronding is vind ik het jammer dat het boek afgelopen is.