Beschrijving
Kunstenares Monica wordt via e-mail benaderd door haar zus Manuela om een portret van haar te schilderen. De zussen hebben echter twintig jaar geen contact met elkaar gehad. De demonen uit haar verleden achtervolgen de volwassen Monica nog dagelijks. Of wordt zij werkelijk achtervolgd? Aan de hand van flashbacks leren we de tienjarige Monica en de puber Manuela kennen. De meisjes groeien op in een gezin waarin verslaving, geweld en criminaliteit dagelijkse kost zijn. Schilderen en sprookjes geven Monica enig houvast, evenals de liefde van haar zus. Kunnen ze zich staande houden in een leven waarin het geweld van hun vader een steeds grotere bedreiging vormt?
Stilleven vertelt het verhaal van een jong meisje dat tot waanzin wordt gedreven. Hoeveel kan een kind aan? Wat zou jij doen als je in haar schoenen stond? Zou jij ook tot het ergst denkbare in staat zijn?
Marieke Damen (Doetinchem, 1976) begon tijdens een sabbatical in het buitenland met schrijven. Na diverse publicaties van korte verhalen en twee kinderboeken, maakt ze met Stilleven haar thrillerdebuut.
Dit boek raakt je door de subtiele schrijfstijl en alle beklemmende gebeurtenissen. Het is lang geleden dat ik zo intens van een boek heb genoten.
Maria Genova
Brigitte Bos –
Stilleven – Marieke Damen
Ik heb dit boek mogen lezen via de leesclub van Vrouwenthrillers.nl. Dank daarvoor en ook dank aan Uitgeverij LetterRijn voor het beschikbaar stellen van de epub-versie. Uiteraard de grootste dank aan Marieke Damen voor het schrijven van dit boek!
Marieke Damen (Doetinchem, 1976) begon tijdens een sabbatical in het buitenland met schrijven. Na diverse publicaties van korte verhalen en twee kinderboeken, maakt ze met Stilleven haar thrillerdebuut.
Stilleven is geschreven vanuit Monica’s perspectief en begint met het mailtje dat Monica ontvangt van haar zus Manuela met het verzoek om een schilderij van haar te maken. De zussen hebben dan al 20 jaar geen contact gehad. Monica stemt in met de klus en hoopt op deze manier ook weer het contact te kunnen herstellen.
Vanaf dit punt wordt het het verhaal verteld in chronologische volgorde van het heden en vanuit 1998 toen Monica 10 jaar oud was en Manuela 15 jaar.
De 2 zusjes groeien op in een gezin waarin geweld en verslaving een grote rol spelen. De situaties die ontstaan worden zo beschreven dat je de angst, de onmacht soms kan ‘voelen’.
De 10-jarige Monica krijgt veel steun en liefde van haar oudere zus Manuela en door alles wat ze meemaken wordt de band tussen beide erg hecht.
De Monica van nu heeft nog steeds last van haar traumatische verleden, maar lijkt er in haar dagelijkse leven toch redelijk mee om te kunnen gaan.
Hierdoor vraag je je constant af wat er dan toch gebeurd moet zijn waardoor de zussen al 20 jaar geen contact meer hebben. Want dat er iets is, dat voel je constant.
Het verhaal wordt geschreven in korte hoofdstukken. Boven de hoofdstukken staat wanneer je leest, het heden of het verleden. In het verleden lees je ook echt vanuit een 10-jarige.
Omdat je telkens vanuit een ander perspectief leest en het een vlotte schrijfstijl is, blijf je geboeid en wil je verder met het verhaal. Er is ook continu een spanning aanwezig alleen kun je er de vinger niet op leggen.
Uiteindelijk eindigt het met een dramatische gebeurtenis is 1998 wat ook van toepassing is op het einde van het verhaal in 2020. Dit was echt een twist die ik in het gehele boek niet bedacht had. Alle losse eindjes worden aan elkaar geknoopt. Erg knap gedaan!
Nadat ik het boek uit had heb ik het echt nog even moeten laten inwerken. Het boek speelt in op je gevoel en ik vond het een heftig vehaal door de thema’s die behandeld worden.
Maar al met al ben ik heel blij dat ik het boek heb mogen lezen en heeft Marieke Damen er een fan bij.
Nogmaals dank aan Vrouwenthrillers.nl, uitgeverij LetterRijn en natuurlijk Marieke Damen voor de vele uurtjes leesplezier!
Dini van Heumen –
Marieke Damen (Doetinchem,1976) begon tijdens een sabbatical in het buitenland met schrijven.
Na diverse publicaties van korte verhalen en twee kinderboeken, maakt ze met Stilleven haar thrillerdebuut.
Met de opbrengst van het boek wil ze kinderen die noodgedwongen in woongroepen moeten leven een leuk dagje uit bezorgen,
Kunstenares Monica wordt door haar zus Manuela benaderd om een portret van haar te schilderen.
Twintig jaar lang hebben de zussen geen contact gehad terwijl zij in hun jeugd zo hecht en onafscheidelijk zijn geweest.
Samen delen ze een slechte jeugd door huiselijk geweld en verwaarlozing door hun ouders. die zich bezighouden met geweld en criminaliteit.
Monica en Manuela creëren zelf hun eigen veilige haventje, waar zij zich terug kunnen trekken wanneer het thuis niet uit te houden is.
Schilderen en het lezen van sprookjes en ook de beschermende liefde van haar zus Manuela houden Monica op de been.
Waardoor hebben de twee zussen geen contact meer?
Wat is er gebeurd?
Vanaf de proloog heeft het verhaal je te pakken, Wegleggen is geen optie meer.
We volgen twee verhaallijnen, die van de gebeurtenissen in 1998 en die van het heden in 2020.
Dat wordt duidelijk boven de korte hoofdstukken aangegeven en het is vanuit het perspectief van Monica in de ik-vorm geschreven.
Marieke Damen weet door haar schrijfstijl de personages en hun gevoelens zo levensecht en geloofwaardig neer te zetten, dat ze onder je huid gaan zitten.
Het verhaal laat je na afloop ook moeilijk los.
Een ware psychologische thriller die spannend blijft vanaf het begin tot het einde.
Alles klopt aan dit boek. Vanaf de cover tot de epiloog.
Een waanzinnig goed debuut om trots op te zijn.
Ik heb in geen tijden zo’n goed debuut gelezen.
Ik waardeer Stilleven dan ook met 4,5*