Beschrijving
Het is eind jaren zeventig als drie jonge vrouwen – Dorine, Julia en Lily – elkaar ontmoeten tijdens een schildercursus in Griekenland. Daar ontwikkelt zich een hechte vriendschap. Veertig jaar later besluiten ze met elkaar te gaan samenwonen in een monumentaal pand op de Herengracht in Leiden. Ze doen elkaar een belofte: We gaan hier verticaal in en er pas horizontaal weer uit. Dolf, een flamboyante zeventiger, hospiteert als nieuwe bewoner. Vanaf dat moment is het gedaan met de rust. De geschiedenis lijkt zich te herhalen, met al haar pijnlijke details.
Als bij Julia de ziekte dementie wordt geconstateerd maakt dat de situatie voor Dorine, die een constante innerlijke strijd voert tussen vriendschap en eigenbelang, niet makkelijker.
Dames op de Herengracht is een roman die gaat over vriendschap, loyaliteit, en schuldgevoel.
Margareth Hillebrandt groeide op in Leiden. Haar inspiratie voor de roman Dames op de Herengracht verkreeg ze door haar jarenlange ervaring in de ouderenzorg, waar ze werkte als projectmedewerker voor een aantal grote innovatieve projecten.
Van Margareth verschenen eerder onder andere de thriller Jeugdzonde en de roman Obsessie.
Brigitte Audiens –
Dorine, Julia en Lily zijn drie jonge vrouwen die eind jaren zeventig elkaar ontmoeten tijdens een schildercursus in Griekenland.
Daar ontwikkelt zich een hechte vriendschap. Ze blijven contact houden met elkaar en veertig jaar later beslissen ze om met z’n allen te gaan samenwonen in een statig pand aan de Herengracht in Leiden. Het herenhuis wordt volledig naar hun wensen gerenoveerd.
Ze maken met elkaar een eeuwige belofte: “We gaan hier verticaal in en er pas horizontaal weer uit”.
Er blijft nog één appartementje vrij en hiervoor gaan ze op zoek naar een huurder. Dit wordt Dolf, een professor die ook op leeftijd is en die door de drie dames goedgekeurd wordt.
De “dames van de Herengracht” houden van leven in de brouwerij en ze geven een housewarmingparty om de nieuwe buren te leren kennen. Naast hen is er een gebouw waar universiteitsstudenten wonen. De professor kent deze jongeren en heeft soms lange gesprekken met sommigen. Ze komen heel graag meehelpen op het feestje.
Deze party geeft leuke, hilarische toestanden en alle buren en kennissen kennen daarna de levensgenieters van de Herengracht.
Jaren gaan verder met ups en downs. Op een dag komt er slecht nieuws, bij Julia wordt er Alzheimer vastgesteld. Daarna zal er veel veranderen.
Margareth heeft in deze roman de emoties kunnen beschrijven die Alzheimer met zich meebrengt. Zowel de langzame aftakeling bij de patiënt zelf, als bij het begeleiden en verzorgen door de vrienden en de naasten van de persoon.
Het boek wordt zeker geen zware lectuur, want er is veel humor in verweven. De vriendschap tussen de drie vriendinnen wordt niet onderschat. Ze gaan raad vragen bij bevoegde personen. Alles wordt onderling besproken en iedereen wordt mee in de plannen betrokken.
Ze vergeten hun belofte aan elkaar niet. Maar is het mogelijk om deze na te komen?
Deze roman wordt in twee delen geschreven. Het eerste deel wordt gezien door de ogen van Dorine. Ze heeft een schuldgevoel door een gebeurtenis in het verleden. Hierover wil ze niet veel kwijt. Ze doet haar uiterste best om Julia te helpen, maar gaat er zelf bijna aan onderdoor. Ze zijn tenslotte allemaal mensen van voorbij de zeventig jaar.
Het tweede deel wordt gezien door de ogen van Dolf. Dezelfde levensfase door de ogen van een man wordt compleet anders gezien dan deze van een vrouw.
Dit is een heel realistisch boek waarin sommige lezers die reeds met de ziekte “Alzheimer” te maken hebben gehad, delen zullen herkennen. Je kunt merken dat Margareth veel weet over dit onderwerp. Ze kan perfect de gevoelens, de verwarring beschrijven die je voelt. Je leest het verhaal van het werkelijke leven zoals het is.
Vier personen die elkaar leren kennen. Plezier maken – gaan samenwonen – ups en downs kennen – ziek worden – elkaar opvangen en bij elkaar kunnen uithuilen, praten …
Het verhaal beschrijft een zwaar onderwerp, maar het boek leest toch prettig. De schrijfstijl moedigt aan om verder te lezen. Af en toe moet je luidop lachen, andere keren krijg je de tranen in de ogen. Maar ik kan mij perfect inbeelden hoe het herenhuis aan de Herengracht er uitziet. Ik zie de dames koffie drinken op een terrasje aan het water. Margareth heeft een beeldende schrijfstijl.
Voor mij is deze levensechte roman zeker 5* waard en de mooie cover krijg je er gratis bij.
Meer recensies lezen? indeboekenkast.com
Hannie van Grol –
In Dames op de Herengracht lezen we het verhaal over Dorine, Lily en Julia. Ze hebben elkaar tijdens een schildercursus in Griekenland leren kennen en zijn sinds die tijd gezworen vriendinnen. Veertig jaar later koopt Dorine een pand op de Herengracht in Leiden om daar samen hun oude dag door te brengen. Het wordt volledig gerenoveerd en aan hun wensen aangepast. Ze besluiten er ‘verticaal’ in te gaan en ‘horizontaal’ eruit. Maar of ze dat besluit kunnen handhaven?
Het pand heeft nog ruimte voor één ander persoon, het wordt Dolf, een oudere heer die wat apart overkomt, maar een leuke aanvulling blijkt op het gezelschap. Met z’n vieren beleven ze een prettige tijd met allerlei grappige en serieuze momenten. Maar langzamerhand brokkelen er ook stukjes af van hun vriendschap, bepaalde details uit het verleden worden openbaar en de geheimen zijn niet meer weg te stoppen. Na enige tijd wordt er bij Julia alzheimer geconstateerd. Dorine biedt alle hulp die nodig is. Op een gegeven moment wordt het te zwaar en ook met hulp van buitenaf is de situatie thuis niet meer houdbaar.
Margareth Hillebrandt geeft blijk van gedegen kennis over dementie, zowel wat het betekent voor de persoon die het overkomt als wel voor de mensen eromheen. Ze beschrijft zeer gedetailleerd wat er komt kijken bij deze ziekte. Voor de lezers die al meer te maken hebben gehad met demente personen in hun omgeving, is dit verhaal zeer herkenbaar, hartverwarmend en troostend.
Dementie is een zwaar thema, maar het boek leest toch heel prettig, omdat er naast alle moeilijkheden ook leuke gebeurtenissen plaatsvinden. Die afwisseling zorgt ervoor dat het een heerlijk boek is om te lezen. Het verhaal geeft je het gevoel een stukje uit het gewone leven mee te maken, zo levensecht doet het aan.
Het boek bestaat uit twee delen. Het eerste deel wordt geschreven vanuit Dorine, de vrouw die het pand op de Herengracht koopt. De strijd die zij voert, wordt heel langzaamaan uit de doeken gedaan. Het andere deel wordt verteld vanuit Dolf, zo lezen we ook over zijn geheimen en zijn beleving van de situatie waarin het verhaal zich afspeelt. Heel knap gedaan om op zo’n subtiele wijze de zaak van meerdere kanten te kunnen bekijken.
Ook de cover is het vermelden waard, een foto van de Herengracht in Leiden met een boom die de dementie symboliseert, knap gedaan. Deze levensechte roman is het waard om gelezen te worden, voor iedereen die met dementie te maken heeft, maar ook voor diegenen die deze ziekte nog niet aan den lijve hebben ondervonden. Het boek leest prettig, het is niet alleen maar kommer en kwel. De thema’s vriendschap en schuld worden naast het ziekteproces dementie goed onder woorden gebracht.
Kortom, Dames op de Herengracht is een aanrader voor iedereen en zeker voor diegenen die de stad Leiden goed kennen. De beschreven situaties zijn dan extra leuk om te lezen, omdat ze zo herkenbaar zijn.
Meer recensies lezen? indeboekenkast.com