Het midden van nergens (2014) Yvonne Deinert

‘Kom dansen.’ Donja trekt me weg van Ard.
We dansen een paar lange nummers achter elkaar door en zingen mee, alsof wij op het podium staan. Langzaam voel ik me meer relaxed, al blijven de ogen van Beer en Ard prikken. Ik probeer er niet op te letten en draai mijn rug naar hen toe. Liefst verdwijn ik verder in de menigte, maar Donja wil hier blijven. Zeker Beer in de gaten houden.
‘Hij kijkt naar je,’ overschreeuwt Donja de muziek.
‘Pech.’
‘Hij vindt je leuk.’
Ik haal mijn schouders op. ‘Veel te oud.’
‘Welnee, hij is twintig of zo. Net als Beer. Vijf jaar verschil. Kan best.’
‘Mijn moeder ziet me aankomen.’
‘Het gaat toch niet om haar.’
Ik bijt bijna mijn tong af en laat me meevoeren op de muziek. Typisch een Donja-opmerking.

Tijdens een middag shoppen ontdekt Pasca in een oud winkeltje een amulet. De amulet leidt tot de ontmoeting met de oude vrouw Geertje, die een groot deel van haar leven een geheim met zich heeft meegedragen en daar tot op de dag van vandaag last van heeft.
Terwijl Pasca op zoek gaat naar haar eigen identiteit raakt ze verwikkeld in spannende situaties. Zo wordt ze hevig verliefd op een wel heel foute jongen, ontstaat er ruzie met haar hartsvriendin en ontdekt ze na een emotioneel gesprek met Geertje dat je in je leven heel wat keuzes maakt. Keuzes die soms slecht uit kunnen pakken.